چرا فردی که به شما علاقه دارد، ممکن است از ابراز احساسات خود بترسد؟
آیا تا به حال برایتان پیش آمده که حس کنید کسی به شما علاقه دارد، اما هیچ اقدامی برای نشان دادن آن نمیکند؟ این موضوع میتواند بسیار گیجکننده و آزاردهنده باشد. دلایل متعددی وجود دارد که چرا فردی با وجود علاقه، از ابراز احساسات خود میترسد. در اینجا به 18 مورد از مهمترین این دلایل اشاره میکنیم: ترس از ابراز احساسات یک پدیده پیچیده است که ریشه در تجربیات گذشته، باورهای شخصی و انتظارات اجتماعی دارد. درک این ترسها میتواند به ما کمک کند تا با صبر و درایت بیشتری با این موقعیتها برخورد کنیم.
- ✳️
ترس از طرد شدن:
شاید بزرگترین ترس، ترس از این باشد که طرف مقابل احساسات او را نپذیرد و او را رد کند. - ✳️
آسیبپذیری:
ابراز احساسات به معنای نشان دادن جنبههای آسیبپذیر خود است و این کار برای بسیاری از افراد دشوار است. - ✳️
تجربیات تلخ گذشته:
اگر فردی در گذشته تجربه رد شدن یا آسیب دیدن در یک رابطه را داشته باشد، ممکن است از تکرار آن واقعه بترسد. - ✳️
عدم اطمینان به احساسات خود:
گاهی اوقات فرد مطمئن نیست که واقعاً به شما علاقه دارد و میترسد اشتباه کند. - ✳️
ترس از به هم خوردن دوستی:
اگر شما و آن فرد دوست هستید، او ممکن است بترسد که ابراز علاقه باعث از بین رفتن دوستیتان شود. - ✳️
عدم اطمینان به پاسخ شما:
او ممکن است در مورد احساسات شما نسبت به خودش تردید داشته باشد و نگران باشد که شما هم به او علاقه نداشته باشید. - ✳️
فشار اجتماعی:
در برخی فرهنگها یا گروههای اجتماعی، ابراز احساسات آزادانه پذیرفته نمیشود. - ✳️
مشکلات عزت نفس:
فردی که عزت نفس پایینی دارد، ممکن است باور نداشته باشد که لایق عشق و توجه است. - ✳️
ترس از تعهد:
ابراز علاقه میتواند به معنای ورود به یک رابطه جدی باشد و برخی افراد از این تعهد میترسند. - ✳️
عدم آمادگی برای رابطه:
ممکن است فرد در حال حاضر به دلیل مسائل شخصی، شغلی یا خانوادگی، آمادگی ورود به یک رابطه را نداشته باشد. - ✳️
وجود یک رابطه دیگر:
متاسفانه، گاهی اوقات فرد به شخص دیگری متعهد است. - ✳️
تفاوت سنی یا طبقاتی:
در برخی موارد، تفاوت سنی، طبقاتی یا فرهنگی میتواند مانع از ابراز علاقه شود. - ✳️
شخصیت خجالتی:
برخی افراد به طور طبیعی خجالتی و کمرو هستند و ابراز احساسات برایشان دشوار است. - ✳️
ترس از قضاوت دیگران:
فرد ممکن است نگران این باشد که دوستان، خانواده یا همکارانش در مورد رابطهاش چه فکری میکنند. - ✳️
انتظارات غیرواقعی از عشق:
برخی افراد انتظارات غیرواقعی و آرمانگرایانهای از عشق دارند و میترسند که رابطه نتواند این انتظارات را برآورده کند. - ✳️
عدم مهارت در برقراری ارتباط:
برخی افراد به سادگی نمیدانند چگونه احساسات خود را به درستی ابراز کنند. - ✳️
نگرانی از تغییر شرایط:
فرد ممکن است نگران باشد که ابراز علاقه باعث تغییر پویایی فعلی رابطه شود. - ✳️
عدم اطمینان از آینده:
فرد ممکن است در مورد آینده رابطه با شما تردید داشته باشد و از سرمایهگذاری عاطفی در چیزی که پایدار نیست، بترسد.
این دلایل تنها بخشی از عواملی هستند که میتوانند باعث ترس از ابراز احساسات شوند. باید با درک این عوامل، سعی کنیم با فرد مورد نظر با صبر و همدلی برخورد کنیم. 
ترس از طرد شدن:
شاید اصلیترین دلیل، ترس از طرد شدن باشد. هیچکس دوست ندارد آسیبپذیر به نظر برسد و پذیرفته نشدن، ضربه بزرگی به عزت نفس وارد میکند. فکر کنید اگر تمام شجاعت خود را جمع کنید و اعتراف کنید، اما طرف مقابل احساسی مشابه نداشته باشد، چه اتفاقی میافتد؟ این ترس، بسیار قوی است. مخصوصا اگر فرد در گذشته تجربههای تلخی در این زمینه داشته باشد، این ترس بیشتر هم میشود. آنها ممکن است با خود فکر کنند “اگر او هم مرا نخواهد چه؟” و برای محافظت از خود، سکوت را ترجیح دهند. ترس از اینکه یک رابطه دوستانه خوب را از دست بدهند نیز در این دسته قرار می گیرد. گاهی حفظ یک رابطه دوستانه بدون ریسک، برایشان مهمتر از امتحان کردن یک رابطه عاشقانه است. 
به هر حال طرد شدن دردناک است و اجتناب از درد یک مکانیزم دفاعی طبیعی است.
تجربه های تلخ گذشته:
تجربههای تلخ در روابط قبلی، زخمهای عمیقی بر جای میگذارند. این زخمها باعث میشوند فرد از تکرار همان اشتباهات بترسد. اگر در گذشته ابراز علاقه کرده و با پاسخ منفی یا حتی بدتر، سوء استفاده عاطفی مواجه شده باشد، طبیعی است که این بار با احتیاط بیشتری قدم بردارد. اعتماد کردن دوباره، بعد از یک تجربه دردناک، کار بسیار سختی است. فرد ممکن است ناخودآگاه تمام روابط جدید را با روابط قبلی مقایسه کند و این ترس را تقویت کند. حتی اگر رابطه قبلی به طور مستقیم به ابراز احساسات مربوط نباشد، باز هم میتواند بر اعتماد به نفس و تمایل به ریسکپذیری در روابط بعدی اثر بگذارد. شاید لازم باشد زمان بیشتری سپری شود تا فرد بتواند دوباره به طور کامل به کسی اعتماد کند.
عدم اطمینان از احساسات شما:
شاید او از احساسات شما مطمئن نباشد. ممکن است نشانههایی دیده باشد که تردید را در او ایجاد کردهاند. فرد ممکن است سیگنال های ضد و نقیضی از شما دریافت کرده باشد و نتواند بفهمد که آیا شما هم به او علاقه دارید یا نه. ترس از اینکه برداشت اشتباهی از رفتار شما داشته باشد و خود را در موقعیت نامناسبی قرار دهد، باعث احتیاط او میشود. در این حالت، ممکن است فرد سعی کند با رفتارهای مختلف، شما را امتحان کند تا از احساساتتان مطمئن شود. گاهی فقط یک لبخند یا یک تعریف ساده میتواند همه چیز را تغییر دهد، اما تا زمانی که اطمینان حاصل نشود، ریسک نمیکند.
ببینید گاهی وقت ها آدم ها آن قدر درگیر ترس می شوند که فراموش می کنند ترسی که دارند دقیقا مقابل همان چیزی است که به دنبالش هستند. درست مثل آن دختری که سال پیش در همایش شرکت کرده بود و بعد از صحبت هایم با چشمان خیس اعتراف کرد پنج سال است عاشق بهترین دوستش است اما جرئت گفتن ندارد چون می ترسد همه چیز خراب شود. شد آنچه می ترسید. پنج سال گذشت و او از پنجره تماشاگر زندگی کسی شد که می توانست مال او باشد.
ترس از ابراز احساسات گاهی ریشه در الگوهای ذهنی دارد که از کودکی شکل گرفته. پدری که هرگز به فرزندش محبت نکرده یا مادری که همیشه می گفت احساساتت را نشان نده. این جاست که یکی از عمیق ترین تضادهای انسانی خودش را نشان می دهد؛ از یک سو خواهش بی پایان برای دوست داشته شدن و از سوی دیگر ترس فلج کننده از طلب کردن آن.
خیلی ها نمی دانند که ابراز نکردن احساسات هم نوعی خودتخریبی است. یادم می آید جوانی که ماه ها در مشاوره هایم شرکت می کرد، وقتی بالاخره تصمیم گرفت به دختر مورد علاقه اش ابراز علاقه کند، فهمید آن دختر سه ماه منتظر همین حرکت بوده. شاید جالب باشد بدانید در بسیاری از موارد، آنچه شما “نشانه های مبهم” می پندارید، در واقع تلاش طرف مقابل برای غلبه بر ترس های خودش است.
در نگاه آخر، شاید بد نباشد به این فکر کنیم که آیا می شود با ترس دوست شد؟ می شود به آن اجازه داد باشد اما اجازه نداد تصمیم بگیرد. مثل همان پیرمرد قصه که هر روز صبح به ترسش سلام می کرد و بعد هر کاری که دلش می خواست انجام می داد. این شاید هنر زندگی کردن باشد؛ دل دادن به چیزی که ارزشش را دارد، علیرغم تمام ترس ها.